Op mijn werktafel staat een computer waarop een appel prijkt met een hapje eruit. Dat is vanwege die appel bij Adam en Eva, waar alle ellende mee begonnen is. Net als Eva, die in het paradijs een fatale hap van de appel nam, is mijn computer ook vrouwelijk. Dat kun je horen als ze praat. Zoals pas in een gesprek met een collega. De collega was aan het woord en opeens zei mijn computer: “Dat is fijn om te horen!”
Mijn computer is handig. Als ik tegen haar zeg: “Hallo Siri, stuur deze column aan Dorpsblad Langweer” dan mailt Siri (zo heet mijn computer) deze column naar de redactie van het Dorpsblad. Reuze handig.
Als mens hoef je steeds minder te doen. Vroeger maakten we een boodschappenlijstje, reden naar een supermarkt, zochten daar naar alle spullen, rekenden af door ze heel omslachtig eerst op een lopende band te leggen en dan weer in te pakken en namen ze dan mee naar huis. Tegenwoordig typen wij onze boodschappen op een @pp en dan worden ze bezorgd in een busje. Nog wel met een mens achter het stuur, maar dat is binnenkort ook verleden tijd. Want hoewel 90% van de Nederlanders (inclusief ikzelf!) meent beter te kunnen autorijden dan de gemiddelde Nederlander, kan Siri dat straks oneindig veel beter. Ze remt op tijd, mist elk paaltje en houdt zich aan alle verkeersregels. Op de Langwarderdyk rijden alle auto’s dan keurig 60 km per uur en binnen de bebouwde maximaal 30. Alle bekeuringen en verkeersdrempels verdwijnen, want de elektronica die je auto bestuurt heeft nooit last van een te zware rechtervoet. Verkeersslachtoffers zijn er dan dus nauwelijks meer.
Alle auto’s parkeren zichzelf met een millimeter tussenruimte op een parkeerterrein net buiten de bebouwde kom en zo komt er rond je huis veel meer speelruimte voor kinderen. Als je naar Groningen moet, zeg je tegen je horloge: “Hallo Siri, breng me naar Groningen”. Na twee minuten komt je auto voorrijden, heerlijk voorverwarmd. Op de plek waar vroeger het stuur zat, zit een groot scherm met precies die pagina van de krant of het fragment van de film die je thuis aan het bekijken was. In een luie stoel word je veilig en snel naar Groningen gebracht. Files zijn verdwenen, want digitaal aangestuurde auto’s rijden probleemloos bumper aan bumper. In Groningen word je exact op tijd voor de deur afgezet. Je auto parkeert zichzelf daarna op een van de parkeergebieden. Handig en relaxed.
Het kan zijn dat mijn toekomstvisioen weerstand oproept. Autobestuurders hebben namelijk ook altijd iets van ‘baas in eigen blik’. Dat zal die hap uit de appel zijn. Als Eva van de appel eet, beseffen Adam en Eva opeens dat ze naakt zijn. Aan de elektronica overgeleverd, zo zou ik nu zeggen. Ja, straks nemen ze de boel over.
Dat dacht mijn collega ook. Ze was aan het vertellen wat ze zwaar vond in het werk. Ze vertelde waar ze mee zat. Uitgerekend op dat moment zei Siri (mijn computer): “Dat is fijn om te horen!”
De collega keek verschrikt op van wie die stem was. Toen ik naar mijn computer wees, schoten we allebei in een bulderende lach over het bizar verkeerde moment dat de elektronica zich ermee ging bemoeien. Enorm plezier leverde het op, juist op dat zware moment. Siri blies zomaar lucht in het gesprek. Dus ik kan nog niet zeggen dat ik het erg vind als de boel straks overgenomen wordt.
Gepubliceerd januari 2022 in Dorpsblad Langweer